SVRHA STVARANJA (Ja)

Svrha stvaranja je tema koja u jednom ili drugom trenutku ubija um svakog čovjeka. Svi se pitaju u jednom ili drugom trenutku: „Zašto postojim??” ose “Për çfarë qëllimi jam në këtë botë?”.

Llojllojshmëria dhe ndërlikuershmëria e sistemeve që përbëjnë strukturën ndërtuese të qenieve njerëzore dhe të botës në të cilën ato jetojnë, tregojnë se duhet të ketë qenë një qenie Supreme që i ka krijuar ato. Disejni tregon në disenjatorin.

Kur në plazh njerëzit hasin në gjurmë gishtrinjsh, menjëherë përfundojnë se dikush duhet të ketë kaluar aty kohë më parë. Askush nuk përfytyron se valët e detit janë vendosur në rërë dhe rastësisht kanë shkaktuar gjurmë të ngjajshme me ato të shenjave të gishtave të njerëzve. Si dhe, askush nga njerëzit nuk konkludon nga intuita se është sjellë në jetë pa ndonjë qëllim. Pasi një veprim i qëllimshëm është prodhim natyral i intelegjencës së njeriut, njerëzit vijnë në përfundim se Qenia Supreme që i ka krijuar ata duhet ta ketë bërë këtë për një qëllim të caktuar. Iz ovog razloga, njerëzit duhet ta dinë qëllimin e krijimit, që ti japin kuptim kësaj jete dhe të bëjnë vepra dobipeurëse për ta.

I dalje, gjatë tërë historisë ka qenë një pakicë njerëzish që kanë mohuar Zotin. Materia, sipas mendimit të tyre, është e amshueshme, dhe njerëzimi është deri diku produkt i rastëshishëm i kombinimeve aksidentiale të elementeve të saj. ZATO, pyetja: “Përse Zoti e ka krijuar njerëzimin?” nuk ka pasur dhe ende nuk ka përgjigje tek ata. Sipas tyre jeta/ekzistenca thjesht nuk ka ndonjë qëllim. Megjithatë shumica e njerëzve ndër shekuj kanë besuar dhe vazhdojnë të besojnë në ekzistencën e Zotit që ka krijuar këtë botë me një qëllim. Për ata ka qenë dhe është e rëndësishme të dijnë për Krijuesin dhe për qëllimin për të cilin Ai i ka krijuar njerëzit.

Përgjigja…

Kjo nuk është një temë që mund t’u nënshtrohet spekulimeve të njeriut, sepse hamendja e njeriut nuk mund të prodhojë të vërtetën e plotë në këtë çështje. Si mund të deduktojë njeriu (intelektualisht realitetin e ekzistencës se tij) kur ende nuk arrin të kuptojë se si funksionojnë truri dhe entitetet më të larta të mendjes? Iz ovog razloga, shumë filozofë që ndër shekuj kanë spekuluar në këtë pyetje, kanë dalë në fund me një numër të madh përgjigjesh, të gjitha të bazuara në supozime që nuk mund të vërtetohen.

Pyetjet në këtë temë gjithashtu kanë shpenë një numër filozofësh të pohojnë se ne në të vërtetë nuk ekzistojmë dhe e gjithë bota është imagjinare. Na primjer, Platoni (428-348 p.e.s.) argumentoi se bota e përditshme e gjërave të ndryshueshme, të cilën njeriu e njeh me anë të shqisave të tij, nuk është realiteti primar, por botë e hijezuar e dukjeve.[1]

Shumë të tjerë, siç u përmend më lart, kanë pohuar dhe vazhdojnë të pohojnë se nuk ekziston kurrfarë qëllimi për krijimin e njerëzve. Sipas tyre ekzistenca njerëzore është vetëm produkt i rastit. Nuk mund të ketë ndonjë qëllim nëse jeta ka evoluar nga një materie inorganike thjesht në saje të fatit.

“Kushërinjtë” e supozuar të njerëzimit, majmunët dhe shimpanzetë, nuk janë të shqetësuar me pyetjet e ekzistencës, atëherë përse njerëzit shqetësohen me to.

Pa njohur përgjigjen e saktë, njerëzit bëhen të padallueshëm nga kafshët përreth tyre. Si rrjedhojë, nevojat e kafshëve për ngrënie, pije dhe riprodhim bëhen qëllim i vetëm i jetës njerëzore, dhe përpekja e njeriut mbetet të fokusohet vetëm në këtë sferë të kufizuar. Kur kënaqësia materiale bëhet qëllimi më i rëndësishëm në jetë, jeta e njerëzve bëhet edhe më e degraduar se e kafshëve më të ulëta.

Njerëzit në mungesë të qëllimit të krijimit vazhdimisht do të keqpërdorin intelegjencën e tyre të dhëna nga Zoti.

Mendja e degraduar e njeriut shfrytëzon aftësitë e saj për t’i krijuar drogat, bombat dhe kredhet në imoralitet, pornografi, homoseksualitet, bestytni, vetëvrasje, marrje me fall etj. Pa njohjen e qëllimit të krijimit, ekzistenca njerëzore humb të gjitha kuptimet dhe në fund çoroditet, dhe shpërblimi i jetës së përhershme dhe i knaqësisë në botën e ardhme shkatërrohet në tërësi. ZATO, është e rëndësisë jetike për njerëzit që të dinë përgjigjen e saktë në pyetjen “Përse jemi këtu?”

Shpeshherë njerëzit u drejtohen të tjerëve për përgjigje. kako god, vendi i vetëm që i qetëson dhe i precizon përgjigjet në këto pyetje mund të gjehet në librat e shpallur nga Zoti. Ka qenë e domosdoshme që Zoti nëpërmjet të dërguarve të zbulojë qëllimin e krijimit të nejrëzve, meqë njerëzit janë të paaftë të gjejnë vetë përgjigjen e saktë. Të gjithë të dërguarit e Zotit ua kanë mësuar ithtarëve të tyre përgjigjen në pyetjen: “Përse Zoti e krijoi njeriun?”

Vazhdon….

Allah oprašta sve grijehe.