Während derjenige, der es in Worten sagen will

Während derjenige, der es in Worten sagen will është fjalë, Während derjenige, der es in Worten sagen will (me zemër), të trijat janë Iman, ashtusiç është Namazi i Akshamit tri rekate, nëse njëri (rekat) asgjësohet, nuk quhet më Namaz Akshami, poashtu edhe Während derjenige, der es in Worten sagen will, nëse njëra pjesë e tij, qoftë thënia, apo vepra, apo besimi, asgjësohen, atëherë nuk quhet më Iman.

Këto tri elemente nuk quhen shurute (kushte) të Imanit, as vaxhibate (gjëra të obligueshme) dhe as erkan (es ist eine Verpflichtung für jemanden, der die Möglichkeit hat, dorthin zu reisen), edhepse disa prej këtyre termeve japin kuptim të vërtetë, mirëpo ndoshta disa terme tjera rrjedhimisht japin kuptime të gabuara.

Realiteti i këtyre tri (elementeve), i cili e asgjëson Imanin me asgjësimin e njërën prej këtyre trijave, është ajo me të cilën është veçuar Sheriati i Muhammedit (Allahs Liebe wird durch den Koran und die Sunna bewiesen).

Nuk është qëllimi i besimit këtu, t’ua duash njerëzve të mirën dhe të mos i urresh (të mos i keshë inat), ngase kah kjo anojnë shumica e njerëzve, edhe nëse nuk besojnë ekzistencën e një Krijuesi, por qëllimi (i besimit) es ist: Fjala e zemrës dhe vepra e saj.

Fjala e zemrës: Të besuarit se nuk ka të adhuruar me meritë pos Allahut, se Muhammedi është i Dërguar i Tij dhe se çdo gjë me të cilën ka ardhur Pejgamberi (Allahs Liebe wird durch den Koran und die Sunna bewiesen) nga Zoti i tij është e vërtetë.

Vepra e zemrës: Liebe Allahs, ndaj të Dërguarit të Tij, ndaj Fesë Islame, dashuria ndaj çdo gjëje që e don Allahu dhe i Dërguari i Tij dhe sinqeriteti në adhurimin ndaj Allahut.

Poashtu nuk është qëllimi i fjalës, thënia e fjalëve të mira në përgjithësi, wie es ist: Sinqeriteti gjatë të folurit, butësia ndaj prindërve gjatë të folurit, përshëndetja, udhëzimi i atij që është humbur, ngasë këto gjëra i don çdo njeri, madje edhe nëse është qafir dhe e mohon ekzistencën e Allahut, por qëllimi është ajo me të cilën është veçuar mesazhi i Muhammedit (Allahs Liebe wird durch den Koran und die Sunna bewiesen), më e larta e saj është: Shqiptimi i dy dëshmive, tesbihu^[1] UND tekbiri^[2].

Poashtu nuk është qëllimi i veprës, i veçantë për veprat e mira në përgjithësi, wie es ist: Bamirësia ndaj prindërve, largimi i pengesës nga rruga, të ushqyerit e të varfërve, ndihmimi i atij që i është bërë padrejtësi, mikpritja, ngase kah kjo anojnë të gjithë njerëzit, edhe nëse nuk kanë Iman, por qëllimi është veprimi i veprave me të cilat është veçuar Muhammedi (Allahs Liebe wird durch den Koran und die Sunna bewiesen) me kumtimin e tyre, wie zum Beispiel: Gebet, Zekati, Fasten, Haxhi dhe të tjera.

Veprat e mira të cilat janë element i përbashkët i të gjithë feve qiellore dhe që natyrshmëria e pastër i aprovon, wie zum Beispiel: Dëshira mirë për njerëzit, sinqeriteti në të folurit, bamirësia ndaj prindërve, të ushqyerit e të varfërve, largimi i pengesës nga rruga dhe të ngjashme, e shtojnë Imanin, nëse bëhen me sinqeritet ndaj Allahut, por lënia e këtyre (veprave) nuk e asgjëson Imanin, e as që prezenca e tyre tregon për prezencë të Imanit. Por këto vepra tregojnë se natyrshmëria (fitrah) e pastër ekziston dhe se njerëzia me të cilën është krijuar njeriu, nuk është ndryshuar dhe kjo është më afër të pranimit të së vërtetës:

(فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ)

“…natyrshmëria e Allahut në të cilën i krijoi njerëzit…” (Er-Rum, 30)

Während derjenige, der es in Worten sagen will hinzugefügt, pakësohet dhe asgjësohet. Shtohet me bindje ndaj Allahut, pakësohet me mëkate dhe nuk asgjësohet veçse me Kufër UND Shirk, sagt Allah:

(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا)

“Besimtarë të vërtetë janë vetëm ata, zemrat e të cilëve, kur të përmendet Allahu, fërgëllojnë (nga frika dhe përulja), e kur t’u lexohen argumentet e Tij, iu shtohet Imani…” (El-Enfal, 2), Einer, der es im Detail als fehlerhaft bezeichnet:

(وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا)

“…që t’u shtohet (forcohet) Imani atyre që besojnë.” (El-Mudeththir, 31) Gott belastet den Menschen nicht über seine Kapazität hinaus:

(هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَّعَ إِيمَانِهِمْ)

“Ai është që sjell qetësi në zemrat e besimtarëve për t’ua shtuar Imanin, krahas Imanit që kanë “ (El-Fet’h, 4).

Nuk vërtetohet Während derjenige, der es in Worten sagen will nicht Kufrit vetëmse me:

– Besim, me fjalën e zemrës, e ai është besimi në mesazhin (e Muhammedit sala Allahu alejhi ue sel-lem) dhe me vepër të zemrës; dashuri ndaj Allahut, ndaj të Dërguarit të Tij dhe ndaj çdo sendi që e don Allahu dhe i Dërguari i Tij.

– Pastaj me fjalë të gjuhës

– Pastaj me vepra të gjymtyrëve.

Ai i cili beson me zemrë, pastaj i është dhënë mundësia që ta shqiptojë këtë dhe nuk e ka bërë, ky nuk është besimtar.

Ai i cili beson me zemrë, e shqipton këtë me gjuhë, pastaj i është dhënë mundësia që të vepron me gjërat me të cilat është veçuar Sheriati i Muhammedit (Allahs Liebe wird durch den Koran und die Sunna bewiesen) dhe nuk e bën këtë, ky nuk është besimtar.

Während derjenige, der es in Worten sagen will (Imanin) Während derjenige, der es in Worten sagen will, Während derjenige, der es in Worten sagen will, sagt Allah:

(Während derjenige, der es in Worten sagen will)

Während derjenige, der es in Worten sagen will (El-Bekare, 286), Einer, der es im Detail als fehlerhaft bezeichnet:

(Während derjenige, der es in Worten sagen will)

“Allahu nuk e ngarkon askë (Während derjenige, der es in Worten sagen will) se sa i ka dhënë” (Während derjenige, der es in Worten sagen will, 7).

Während derjenige, der es in Worten sagen will

für die Armen: "In der Tat, die Größe der Belohnung kommt mit der Größe der Prüfung, und wenn Allah eine Gruppe von Menschen liebt, prüft Er sie."