Çfarë është Agjërimi ?

Agjërimi në Islam nënkupton abstenimin apo “me u përmbajte nga një veprim”

Zakonisht kjo nga besimtarët mysliman kuptohet përmbajtja nga ushqimi dhe pijet nga koha para zbardhjes së ditës në mëngjes gjer ne kohën e namazit të mbrëmjes që do të thotë gjer në kohën e fillimit të mbrëmjes. (Nga Imsaku gjer në Aksham). Agjërimi është obligator në muajin e Ramazanit.

Ndërsa në fenë Islame Agjërimi është një nga pesë institucionet që nga zgjedhja e Muhamedit (s.a.w.s.) nga Allahu si i dërguar i fundit për mbarë njerëzimin.

Ushqimet e preferuara për prishjen e agjërimit

Hurma
Hurmat kanë qenë ushqim për banorët e Lindjes së Mesme për mijëra vjet. Pema e palmës mendohet se e ka origjinën nga Gjiri Persik dhe është kultivuar në kohët e hershme nga Mesopotamia në Egjiptin e Lashtë që në vitin 6000 para erës sonë.

Evidencat arkeologjike e dëshmojnë kultivimin e saj në Arabinë lindore që 4000 vjet para erës sonë. Fryti i kësaj peme quhet hurmë dhe ka një formë ovale cilindrike me gjatësi nga 3-7 cm dhe 2-3 cm diametër dhe kanë ngjyra të ndryshme në varësi të varietetit. Një racion prej 100 gramësh të hurmave të freskëta është një burim i mirë i vitaminës C dhe e furnizon trupin me 230 kcal (960 kJ). Kur thahen, vitamina C humb. Allahu i Madhëruar e ka përmendur hurmën në Kuranin Fisnik në ajetin :

“E dhembja (e lindjes) e mbështeti atë (Maryam) te një trup i hurmës. Ella dijo : “Ah sa mirë ka qenë për mua të kisha vdekur para kësaj e të isha e harruar që moti!” E prej së poshtmi atë e thirri (Xhibrili) : “Mos u brengos, Zoti yt bëri pranë teje një përroskë (uji)”. E ti shkunde trupin e hurmës se do të bien ty hurma të freskëta. Ti pra, ha pi e qetësohu…” (Sure Merjem : 23-26)

Profeti Muhammed, alejhi selam, i ka kushtuar rëndësi të veçantë hurmave si pjesë e dietës së myslimanëve gjatë Ramazanit. Hurmat janë ushqim tepër ushqyes, sidomos për sheqerin e tyre natyror. Hurmat janë një ushqim i shkëlqyer për ata që agjërojnë. Edhe mjekët që i trajtojnë pacientët e tyre me agjërim rekomandojnë që agjërimi të prishet me sheqere natyrore që gjenden në fruta dhe me ujë.

Transmetohet nga Selman ibn Amir ed-Dibbij se Muhammedi, alejhi selam, a excepción del ayuno : “Kur bën ndokush iftar, le të filloje me hurma, sepse ajo është begati, e nëse s’gjen dot, atëherë me ujë, sepse uji është i pastër.” (Bujari, Muslimi dhe te tjerë) Hurmat i japin trupit sheqerin e nevojshëm dhe stimulojnë zorrët duke ulur shumë urinë dhe ulin konsumimin e ushqimit. a excepción del ayuno, alejhi selam, a excepción del ayuno: “Shtëpia që ka hurma, nuk e ndjen urinë.” [Transmetuar nga Muslimi].

Obligueshmëria

Të gjithë besimtarët myslimanë janë të urdhëruar të agjërojnë. Si do që të jetë vendimin për lirimin nga agjërimi e marrin vetë besimtarët me sinqeritetin e tyre para Allahut. Zakonisht në praktikë për marrjen e një vendimi besimtarët këshillohen më parë duke pasur parasysh që vendimin e marrin për vetën e vet duke ju lutur Allahut të i ndihmon ata me bamirësinë e tij.

Si norma të dalura nga institucioni i agjërimit ka dy kategori që lirohen përkohësisht apo me kompezime materiale nga agjërimi.

• Besimtarët përmisimi i gjendjes të së cilëve pritet.
  Në këtë kategori hynë femrat shtatzënë dhe gratë me fëmijë në gji sipas mundësisë d.m.th varësisht nga gjendja shëndetësore është mirë të agjërojnë mirëpo nëse ato kanë probleme shëndetësore atëherë deri sa të shërohet ato mund të ndërprejnë agjërimin ashtu që ditët e humbura të i kompensojnë më vonë gjatë vitit.
• Besimtarët përmisimi i gjendjes së cilëve nuk pritet.
  Në këtë kategori hynë pleqtë në moshë të shtyer dhe që agjërimi ndikon thelbësisht në shëndetin e tyre, besimtarët me sëmundje të rënda krnonike e tjera përmisimi i të cilave nuk pritet për një kohë të gjatë. Besimëtarët e kësaj kategorie lirohen nga agjërimi dhe udhëzohen që këtë ta kompezojnë me mjete materiale