KUSHTET E FJALËS LAA ILAHE IL-L-ALL-LLAH

Ilmi (Dituria) për fjalën e Shehadetit dhe kuptimi i pohimit dhe negacionit që gjendet në këtë fjalë.

Argument për diturinë është Fjala e All-llahut (subhanehu ue teala):’’Dije se nuk ka Zot tjetër i cili meriton adhurimin pos All-llahut…’’ (Muhammed 13) Argument prej Sunetit është Hadithi i vërtetë që ka ardhur në Sahih prej Uthmanit radijAll-llahu anhu i cili thotë se i dërguari i All-llahut (salAll-llahu alejhi ue selem) rekao je:’’Kush vdes dhe e din se nuk ka Zot tjetër i cili e meriton adhurimin pos All-llahut, do të hyjë në Xhennet’’ .

Bindja që don të thotë grumbullimi i diturisë që ka të bëj me këtë fjalë me qëllim që mos të ketë dyshime dhe hamendje rreth kësaj fjale.

Argument për bindjen është Fjala e All-llahut teala:’’Besimtarë janë vetëm ata që i besuan All-llahut,të dërguarit të Tij, e mandej nuk dyshuan dhe luftuan për hir të All-llahut me pasurinë dhe me jetën e tyre. Të tillë janë ata të vërtetit’’(Huxhuratë, 15). Në këtë Ajet kushtëzohet besimi me bindjen në All-llahun dhe Pejgamberin dhe mosdyshimi në to dhe se ai i cili dyshon është prej munafikëve.

Sinqeriteti që është e kundërta e Shirkut.

Argumenti për sinqeritetin është Fjala e All-llahut’’Thuaj: Unë jam i urdhëruar ta adhuroj All-llahun, të jem i sinqertë në adhurimin ndaj Tij’’. (Zumar 11) . Dhe ka thënë All-llahu teala:’’Ata nuk ishin të urdhëruar me tjetër pos që të adhuronin All-llahun me një adhurim të sinqertë…’’(el Bejjine 5)

Vërtetësia në këtë fjalë që është e kundërta e gënjeshtrës dhe nifakut

Argument për vërtetësinë në këtë fjalë është Fjala e All-llahut:’’A menduan njerëzit të thonë:’’Ne besuam’’ e të mos vihen në sprovë?’’(Ankebutë, 2). Dhe fjala e All-llahut teala: ’’Ka disa njerëz që thonë:‘’Ne kemi besuar’’, por në të vërtetë ata nuk janë besimtarë. Ata përpiqen ta mashtrojnë All-llahun, po në të vërtetë ata nuk mashtrojnë tjetër pos vetvetes, por ata nuk e hetojnë. Në zemrat e tyre kanë sëmundje, e All-llahu u shton sëmundje edhe më shumë, përshkak se ata përgënjeshtruan, pësojnë një dënim të dhembshëm ‘’.(el Bekare 8-10)

Dashuria ndaj kësaj fjale dhe në atë që aludon kjo fjalë dhe kënaqësia me këtë fjalë.

Argument për dashurinë ndaj kësaj fjale: Ka thënë All-llahu:’’Ka prej njerëzve që në vend të All-llahut i marrin idhujt dhe i duan sikur (besimtarët që e duan All-llahun) All-llahun, po dashuria e atyre që besuan All-llahun është më e fortë.’’(el Bekare 165).

Nënshtrimi ndaj kësaj fjale duke i kryer veprat të cilat na i ka obliguar All-llahu duke kërkuar kënaqësinë e Tij.

Argument për nënshtrimin ndaj kësaj fjale është Fjala e All-llahut në të cilën thuhet: ’’Dhe kthehuni te Zoti juaj dhe nënshtrohuni Atij përpara se t’ju vijë dënimi…’’(Zumar, 54) dhe fjala e All-llahut ’’Kush ka fe më të mirë se ai që sinqerisht është i bindur All-llahut dhe duke qenë bamirës dhe ndjek Fenë e drejtë të Ibrahimit?…’’.

Pranimi i kësaj fjale

Argument për pranimin: Fjala e All-llahut në të cilën thuhet: ‘’Dhe gjithashtu, Ne nuk kemi dërguar para teje pejgamber në ndonjë vendbanim, që të mos i ketë thënë paria e begatshme e tij: ’’Ne i gjetëm të parët tanë në këtë fe dhe ne jemi të orientuar gjurmëve të tyre. o da: ’’A edhe nëse u kam sjell rrugë më të mirë nga ajo që i gjetët të parët tuaj ? Rekli su: ‘’Ne nuk i besojmë asaj me çka jeni dërguar ju’’. Atëherë Ne ndërmorëm ndëshkime kundër tyre, e shih se si ishte përfundimi i përgënjeshtruesve‘’. (Zuhruf 23-25). dhe gjithashtu Ajeti Kur’anor ku thuhet:’’Dhe kur u thuhej atyre:‘’Nuk ka Zot i cili meriton të adhurohet përveç All-llahut, ata e mbanin veten lart dhe thoshin: “A do t‘i braktisim zotërat tanë për një poet të çmendur? počašćeni su dolaskom mjeseca u kojem čiste duše od grijeha. (es Saffatë 35-36).