рукија
Што е Рукја?
Рукја е заштита, со кој се лекува тој што има потешкотии, како оној кој има треска или епилепсија, како и слични тешкотии.[1]
Поделени на два дела:
Е за: Забранети молитви
- Тие се оние кои бараат помош од некој друг освен од Аллах, како со џин или други духовни работи кои се спротивни на чистата вера и кои се противречат на неа, ова е значењето што го рекол Аллаховиот Пратеник (мир и благослов на Аллах над него), во својот говор“рукија, чаре, јазлите се од Ширк“.[2]
Вториот: Rukja e lejuar legjitime, со следните услови:
1 – Të mos jetë rukja e përzier me shirk:
Ауф Ибн Малик ал-Ашџаи пренесува и вели: Се молевме во времето на незнаење и му кажавме за тоа на Аллаховиот Пратеник? - Та: „Кажи ми како правиш рукија, не ја расипува работата, дозволена е рукја, се додека не содржи ширк”[3].
2 – Rukja të mos ketë shirk, затоа што на муслиманот не му е дозволено да оди кај волшебниците за да побара од нив рукија, бидејќи за ова се пренесуваат приказни, кои строго забрануваат одење кај гатачи, волшебници како и гатачи, во хадисот на Пратеникот на Аллах-мир и благослов на Аллах над него, рече: „Кој оди кај гатачка и гатачкаВо друга верзија: „на волшебникот и верува во тоа што го кажува, го негираше она што му беше објавено на Мухамед“.[4]
3 – Rukja të bëhet me shprehje të qarta, разбирливо, а не од она што не се разбира, затоа што не му се верува да не биде ширк, затоа она што се претпоставува дека е ширк не е дозволено да се прави, поради оваа причина Ибн Хаџер-Алах да го смилува, во „Фет-хул бари“ се вели: Сите научници се согласуваат дека рукија е дозволена под три услови:
А - Да се направи со зборовите на Алах или со Неговите имиња и својства.
Б - Да се направи на арапски или на друг јазик што е значењето.
В - Верувајте дека рукја не влијае на личното подобрување, но тоа влијае на назначувањето на Возвишениот Аллах.[5]
————————————————————————-
[1] „Нихаџе фи гарибил - ехадис“ , Ибн Етир 2/254.
[2] Трансметон Муслими бр. 200.
[3] Трансметон Абу Давуд, Ибн Маџеџа, имамот Ахмад во Муснед, Авторот на книгата „Неџу седид фи териџил-ен хадис хадисирил Азизи-хамид“ вели дека хадисот е добар бр.. 59.
[4] Авторот на книгата „Нахџу седид фи техриџил-ахадитин тејсирил-азизи Хамид“ вели дека хадисот е точен бр.. 150.
[5] „Фет – хул – бари“ Ибн Хаџери 10/206.