Овие и други аргументи многу јасно ни го покажуваат непријателството што луѓето го имале кон своите пророци и дека причината за ова непријателство е повикот на овие пророци кон Тевхид ал-Улухије и посветеноста на обожавањето само на Аллах.

Овие и други аргументи многу јасно ни го покажуваат непријателството што луѓето го имале кон своите пророци и дека причината за ова непријателство е повикот на овие пророци кон Тевхид ал-Улухије и посветеноста на обожавањето само на Аллах.. Секој пророк го започнал својот повик со Тевхид, Секој пророк го започнал својот повик со Тевхид, Секој пророк го започнал својот повик со Тевхид, Секој пророк го започнал својот повик со Тевхид, Секој пророк го започнал својот повик со Тевхид. Намалете го намазот и плаќајте го зекатот:

((وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا. وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرًا ۖ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا))

Секој пророк го започнал својот повик со Тевхид: Mos braktisni zotat tuaj kurrsesi, mos braktisni Vedda-në, as Suvva-në, e Jeguth-in, Jeukë-n, e Nesra-n. Dhe patën devijuar shumë. Prandaj Ti mizorëve mos u jep tjetër send përveçse humbjen.”[1] Алах исто така вели:

((قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَأْفِكَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ))

„Му рекоа: “A ke ardhur të na shmangësh prej zotërave tanë? Na e sjell atë që na premton, nëse je i sinqertë”.”[2] Dhe thotë Allahu për popullin e Hudi-t:

((قَالُوا يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ))

„Му рекоа, дека ќе ти донесе обилен дожд и ќе ја зголеми твојата моќ над тебе, nuk na ke sjellë kurrfarë sqarimi dhe ne nuk i lëmë zotërat tanë vetëm për fjalët tua, ne ty nuk të besojmë.”[3]

Thotë Allahu për popullin e Shuajbit:

((قَالُوا يَا شُعَيْبُ أَصَلَاتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاءُ ۖ إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ))

"Рекоа: “O Shuajb, a mos vallë namazi yt urdhëron që na t’i lëmë ato që i kanë adhuruar të parët tanë ose që të bëjmë me pasurinë tonë çka të duam. Навистина, sa i butë dhe i drejtë që je ti!”.”[4]

Poashtu thotë Allahu për mosbesimtarët e Kurejshëve:

“Ata janë çuditur për ardhjen e një paralajmëruesi nga mesi i tyre, dhe jobesimtarët kanë thënë: “Ky është magjistar dhe gënjeshtar; A don ai që prej tërë zotrave të bëjë një Zot? Навистина, kjo është një gjë e çudtishme!” Dhe paria nga mesi i tyre u larguan (duke i thënë njëri-tjetrit): “Shkoni dhe bëhuni të durueshëm pranë perëndive tuaj; Навистина, kjo është një punë (Бидејќи сме во славниот месец Рамазан) që dëshirohet. Këtë nuk e kemi dëgjuar në fenë e mëparshme. Ky është vetëm një trillim; можеби, nga mesi ynë atij t’i dërgohet Kur’ani?!„Од, ata dyshojnë në Këshillën Time, meqë ende nuk e kanë shijuar dënimin Tim.”[5]