Фала му на Аллах дека нашата куќа има врата

На покривот на една стара куќа имаше мала соба, во која живеела вдовица со нејзиниот мал син. И двајцата живееја во доста тешки услови, сепак ова мало семејство беше задоволно од својата судбина…

Она што најмногу и пречеше на жената беа врнежите од дожд во текот на зимската сезона бидејќи нивната соба се состоеше само од wallsидови и дрвена врата. – на врвот. За среќа, првите четири години, од раѓањето на синот, во нивниот град немаше дожд освен неколку мали дождови кои не траеја долго.

За, еден ден, небото беше покриено со густи облаци кои ветуваа дожд. Штом дојде ноќта, дождот започна да паѓа, сите побрзаа да се засолнат во своите домови. Theената и нејзиниот син се засолниле во нивната мала соба, но сепак дождот не можеше да избега. Толку влажно, изненаденото момче погледна во својата мајка, и седна на скутот за да се заштити од дождот.

Мајка притрча кон вратата на нивната мала соба, ја отстрани вратата и се потпре на theидот, и го стави момчето под вратата за да го заштити од дождот што паѓаше непрекинато. Момчето среќно ја погледна својата мајка и така задоволно и рече:

“Што мислиш мајко, што прават сиромашните кои немаат врата кога врне?”

(Момчето во овој момент помисли дека е богат, затоа што имал врата во својата куќа.)

***

Задоволството е добра одлика - тоа е извор на среќа и спокојство.

Nga Ebu Saed Al-Hudrij, радијалаху анху, раскажано е дека пророкот, салалаху алејхи уе селем, кажа: “О Ебу Сеид, кој е задоволен од Алах како свој Господ, со исламот како негова религија и со Мухамед како свој гласник, рајот станува задолжителен”. (Муслиман)

Ибн Кајим има кажано за задоволството: “Ова се највисоките врати кон Алах, одмор за искрените заробеници, а Рајот беше нивен на овој свет.”

Фала му на Аллах, кој нè заштити нас и нашите семејства од неволјите што ги мачеа другите луѓе и ни го подари доброто што им беше ускратено на многу од Неговите суштества..