ПОВИК НА АЛАХОВИТЕ ПРОРОЦИ КОН ТЕУХИД (II)

Thirja e Musait (алејхи селам) në Teuhid:

Allahu e dërgoi Musain (алејхи селам) që t’ia tërhekë vërrejtjen njeriut i cili veten e tij e kishte shpallur si zot, e ky ishte Faraoni (udhëheqësi i Egjiptit në atë kohë).

Thotë Allahu në Kuran: “I tuboi dhe u mbajti fjalim e u tha: ” Unë jam zoti juaj më i lartë” (En Naziat: 23-24).

„E Faraoni tha: “O ju pari, unë nuk njoh ndonjë zot tjetër për ju pos meje”. (El Kasas: 38).

Allahu e urdhëroi Musain (алејхи селам) me këto fjalë:

„Shkoni dhe Faraonit thoni:”Ne jemi të dërguar nga Zoti i botrave” (Esh Shuara: 16).

E Faraoni pyeti: „E cili ësht ai zot i botrave (që ju dërgoi)? Ај јас та: ” Zoti i qiejve dhe i tokës dhe ç’ka ndërmjet tyre, nëse bindeni!” (Esh Shuara: 23-24).

Thirja e Isait (алејхи селам) në Teuhid:

Стави го внатре (алејхи селам), të cilit krishterët i thonë djal i Zotit, thirri në adhurimin e Allahut dhe njësimin e Tij dhe jo në atë që pretendojnë sot të krishterët.

Këtyre njerëzve Allahu ju përgjigjet në Kuran duke thënë: „Bëën kufër ata që thanë: ‘ Allahu është Mesihu i biri Merjemes’' (El Maida: 17).

“Bëën kufër ata që thanë: ‘Allahu është i treti i treve” (El Maida: 73)

Më pas Allahu na tregon për thirrjen Isait duke qenë foshnje: „тоа (Merjemja) e tregoi atë (Е, me gjeste, pa bërë zë). Е., рекоа: “Si t’i flasim ne fëmijës që është në djep” Аи (Стави го внатре) та: „Јас сум роб на Алах. Аи, më ka dhënë Librin dhe më ka bërë pejgamber. Më ka bërë të bekuar kudo që të jem, dhe më ka porositur që të bëj namaz dhe të jap zeqatin sa të jem gjallë. (Më ka bërë) bamirës ndaj nënës sime e nuk më ka bërë të ashpër dhe të padëgjueshëm. Paqja qoftë mbi mua në ditën që kam lindur dhe në ditën që do të vdes dhe në ditën që do të ringjallem. Ky është Isai, i biri i Merjemës. Tregimi i tij është fjalë e vërtetë, për të cilën ata dyshojnë. Nuk i takon Allahut të ketë djal, qoftë i lavdëruar Ai! Kur të vendos diçka, Ai vetëm thotë për të: „Биди!” Dhe, ajo bëhet.”

Thirja e Isait (алејхи селам) në Teuhid shihet ende më qartë në këtë Ajet të Kuranit:

„(Tha Isai): Allahu është Zoti im dhe Zoti i juaj, pra adhurojeni Atë. Kjo është Rruga e Drejtë.” (Маријам: 29-36).

Thirja e pejgamberit të fundit, Muhammedit (Сала Алаху алејхи уе селем) në Teuhid:

Pasiqë Ibrahimi (алејхи селам) e ndërtoi Qaben në Mekke, i thirri njerëzit (arabët) në fenë e pastër të tij, kështu që i tërë Gadishulli arabik adhuronin Allahun, nuk i bënin ширк dhe i përmbaheshin fesë së Ibrahimit (алејхи селам).

Pas një kohe të gjatë njerëzit filluan të harrojnë shumë gjëra nga feja e tyre mirëpo vazhdonin në besimin e pastër (Teuhid).

Kështu vazhduan derisa Amër bin Luhej i cili njihej ndër njerëzit si njeri i devotshëm dhe i ditur, i cili udhëtoi për në Sham dhe atje i pa njerëzit duke i adhuruar statujat dhe u mahnitë nga kjo vepër duke menduar se është vepër e mirë, sepse Shami njihej si vend i pejgamberëve dhe i librave të zbritur. Kështuqë e merr me vete një statuj që quhej Hubl dhe kur kthehet në Mekke i thirrë banorët e Mekkes që ta adhuronin atë. Pasi njerëzit i përgjigjen në këtë thirje, për një koh të shkurtur shirku përhapet në tërë Gadishullin arabik.

Me përhapjen e shirkut çdo shtëpi e kishte nga një put që e adhuronin, saqë edhe Qaben e mbushën me statuja. Kur e çliroi Mekken, i Dërguari I Allahut (Сала Алаху алејхи уе селем) në të i gjeti 360 puta.

Kështu që Muhammedi (Сала Алаху алејхи уе селем) 13 vite të plota thiri në Teuhid dhe largimi nga shirku.

Pra kjo ka qenë thirrja e të gjithë Pejgamberëve, prej te Nuhi (алејхи селам) deri te vula e pejgamberisë, Мухамед (sala Allahu alejhu ue selem) dhe kjo ishte thirrja në La ilahe ila Allah, siç thotë Allahu në Kuran: “Në çdo popull kemi dërguar Pejgamber që të thërrasin në adhurimin e Allahut dhe në largim nga Taguti”. (En Nahl: 36)

ПОДГОТВЕНИ: Mirsad Hamiti