ALLAH'IN İZNİ

Falënderimi i qoftë Allahut, ashtusiç i takon madhërisë së Tij, Atë e falënderoj, si nënshtrim ndaj urdhërit të Tij, pranoj se dituria e krijesave nuk mund ta përfshij Atë, andaj nuk kanë mundësi ta madhërojnë, ashtusiç duhet madhëruar.

S’ka zot të vëretë pos Tij, i Vetmi pa ortak, nuk ka zot që meriton adhurimin pos Tij.

Salavatet dhe selamet ia dërgoj profetit i cili nuk dinte as shkrim as lexim, Muhammed ibn Abdullah.

Prej obligimive më të mëdha fetare dhe logjike është njohja e madhërisë së Krijuesit, zotësinë e të cilit e pranojnë të gjitha qeniet. Në çdo krijesë ka argumente të qarta të madhërisë së Krijuesit dhe madhërisë së krijimit të Tij, andaj nëse secili prej njerëzve kthehej dhe shikonte me përpikmëri në veten e tij, do ta kuptonte madhërinë e Krijuesit,

وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ

“Po edhe në veten tuaj. A nuk jeni jeni duke e parë?!”[1]

hayır (alejhi selam) i tha popullit të tij:

مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّـهِ وَقَارًا* وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا

“Ç’është me ju që Allahut nuk i shprehni madhërinë që e meriton? Kur Ai ju krijoi në disa etapa.“[2]

Thotë Ibn Abbasi në komentimin e këtij Ajeti: “Ç’keni që nuk e madhëroni Allahun ashtu siç meriton të madhërohet?!”[3]

hayır (alejhi selam) i ka stimuluar që të meditojnë rreth vetes së tyre dhe rreth krijimit të tyre nëpër etapa, ashtuqë ta dijnë obligimin që e kanë ndaj Allahut, ndërsa meditimi rreth vetes dhe rreth krijimit të njeriut në etapa të ndryshme mjaftojnë që njeriu ta madhëron Allahun dhe ta din pozitën e Tij, atëherë si do të ishte nëse njeriu mediton rreth të gjithë krijesave të Allahut, rreth universit, rreth qiellit dhe tokës?!

Njerëzit e injorojnë madhërinë e Allahut, sepse ata nuk shikojnë në argumentet e Tij me meditim, i shikojnë këta gjëra me nxitim dhe vetëm për tu kënaqur, jo për të marur mësim, jo për të menduar rreth tyre apo për të medituar, Allah diyor:

وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ

“Po sa argumente ka në qiej dhe në tokë pranë të cilëve kalojnë, e ata u kthejnë shpinën atyre.”[4]

As argumentet dhe as mrekullitë nuk u bëjnë dobi mendjeve dhe zemrave të neglizhentëve, nuk e madhëron Allahun përpos ai që e ka parë Atë, apo i ka parë argumentet e Tij, apo i ka njohur cilësitë e Tij, andaj bie madhërimi dhe pozita e Allahut në zemrat e neglizhentëve dhe atyre që e kundërshtojnë të vërtetën, për këtë Allahut i bëjnë mëkate dhe kufër, bile ndoshta edhe Allahu fyhet dhe tallet dikush me Të. I bëhen të Madhit mëkate, varësisht prej nivelit të injorancës ndaj madhërisë së Tij dhe mohohet dhe i bëhet kufr varësisht prej mangesisë të pozitës dhe madhërisë së Tij në zemrat e krijesave, ndërsa i dobti pasohet varësisht prej nivelit të injorancës ndaj dobësisë së tij dhe poashtu adhurohet dhe madhërohet, varësisht prej rritjes së madhërimit dhe pozitës së tij në zemrat e krijesave.

Öyleyse, mushrikët i kanë adhuruar putat, kurse e kanë mohuar Atë që i ringjall eshtrat, thotë Allahu duke e treguar këtë çregullim:

يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ لَن يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ ۖ وَإِن يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَّا يَسْتَنقِذُوهُ مِنْهُ ۚ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ ﴿٧٣﴾ مَا قَدَرُوا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ

"ey insanlar, u është sjellur një shembull, dëgjoni: “Ata të cilëve ju, Allah yerine, u luteni, nuk munden kurrsesi të krijojnë as mushkonjën po edhe sikur të mblidhen të gjithë për atë. Dhe nëse mushkonja u rrëmben diçka ata nuk munden ta shpëtojnë prej saj. Është i dobët ai që lyp, por edhe ajo që lypet”. Ata nuk e madhërojnë Allahun ashtu siç duhet madhëruar, se Allahu është, njëmend, i Fortë e i Plotëfuqishëm.”[5]

Prej formave të madhërimit të Allahut është:

– Njohja e cilësive dhe emrave të Tij, meditimi rreth ajeteve të Tij, të menduarit rreth të mirave dhe begative që na i jep, njohja e gjendjes së popujve të kaluar, dhe dituria rreth përfundimit të përgënjeshtruesit dhe mosbesimtarit në njërën anë dhe besimtarit në anën tjetër.

– Njohja e dispozitave, urdhëresave dhe ndalesave të Tij, kurse këta madhërohen duke i praktikuar dhe kjo ngjall në zemër Imanin, sepse Imani e ka atë nxehtësi dhe shkëlqim dhe kjo nxehtësi ftohet dhe ky shkëlqim shuhet atëherë kur Ai në të cilin ti beson të urdhëron, kurse ti nuk i nënshtrohesh urdhërit të Tij, ose të ndalon dhe ti nuk largohesh prej ndalesave të Tij, andaj Allahu thotë për madhërimin e kurbanit dhe kryerjes së Haxhit:

ذَٰلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّـهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ

po, kështu është kjo. E, kush madhëron simbolet (kurbanin) Allah'ın, ky (madhërim) është prej zemrave të devotshme.”[6]

Madhërimi i urdhëresave dhe ndalesave është madhërim ndaj Atij i cili ka urdhëruar apo ndaluar, andaj mohimi, kufri dhe fyerja e Allahut nuk vërehen përpos pasi që të ishin lënë pasdore urdhëresat dhe ndalesat e Allahut.

AbdulAziz Et-Trejfi

fakirlere: günahlardan arınmak için