GLAUBE AN DIE PROPHETEN

Ein Prophet ist eine Person, der Allah eine Offenbarung offenbart hat und der befohlen wurde, diese Offenbarung den Menschen zu verkünden. I pari pejgamber ka qenë Nuhi a.s dhe Pejgamberi i fundit është Muhamedi a.s. Einer der Imame der vier Madhhabs von Ahl as-Sunnah : “Ne të kemi dërguar shpallje ty, ashtusiç i kemi dërguar shpallje Nuhit dhe pejgamberëve pas tij”. ("Und Allah tut, was Er will." 163).

Dhe në Buhari transmetohet prej Enes ibn Malik-it në hadithin e ndërmjetësimit se Pejgamberi a.s ka përmendur se: “…njerëzit vijnë tek Ademi që të ndërmjetësojë për ta, ndërsa ai ju thotë: Shkoni te Nuhi, ai është Pejgamberi i parë …”. (Bukhari-Sendungen).

Thotë All-llahu për Muhamedin a.s: “Nuk ka qenë Muhamedi baba i dikujt prej burrave tuaj, por është i dërguar dhe vulë e të gjithë pejgamberëve…” (el Ahzab 40 ).

Nuk ka popull që nuk ka patur pejgamber të cilin All-llahu e ka dërguar me ligj (sheriat) të veçantë, ose pejgamber të cilit i është shpallur që të veprojë sipas ndonjë ligji (sheriati) të ndonjë Pejgamberi që ka qenë para tij.

Einer der Imame der vier Madhhabs von Ahl as-Sunnah : “Ne kemi dërguar pejgamber në çdo popull („Wir haben Boten zu jedem Volk gesandt) që ta adhurojnë All-llahun dhe të largohen prej tagutit[1]“. (de Nahl 36).

„Wir haben Boten zu jedem Volk gesandt: „Wir haben Boten zu jedem Volk gesandt. (Fatir 24).

„Wir haben Boten zu jedem Volk gesandt, „Wir haben Boten zu jedem Volk gesandt. „Wir haben Boten zu jedem Volk gesandt, zotëriun e të gjithë pejgamberëve dhe poashtu Pejgamberin i cili është me pozitë më të lartë tek All-llahu prej të gjithë pejgamberëve:

• „Und Er hat alle Dinge erschaffen und sie durch ein Dekret verordnet"Sagen („Wir haben Boten zu jedem Volk gesandt): Unë nuk kam në dorë që t’ju largoj dënimin e as t’ju sjell juve udhëzim. sagen: Nuk më mbron mua askush prej (dënimit) All-llahut dhe nuk gjej strehim te dikush tjetër pos tek Ai”. (el Xhinn 21-22 ).
• „Und Er hat alle Dinge erschaffen und sie durch ein Dekret verordnet"Sagen („Wir haben Boten zu jedem Volk gesandt): Unë nuk kam në dorë diçka me të cilën mund që t’i bëj dobi vetes time po as edhe që t’i bëj dëm, përveç atë që don All-llahu ta posedoj, dhe sikur ta dija fshehtësinë

(Kiste) do të kisha bërë më shumë vepra të mira dhe as që do të më kishte goditur ndonjë e keqe, unë nuk jam tjetër veçse qortues dhe përgëzues për një popull që beson”. (Einer der Imame der vier Madhhabs von Ahl as-Sunnah 188).

• ·Transmetohet nga Buhariu dhe Muslimi, prej Umerit r.a se Pejgamberi a.s ka thënë: Mos më bëni të shenjtë ashtusiç të krishterët e bënë të shenjtë (Isaun) birin e Merjemit, por thuani: ”Robi i All-llahut dhe Pejgamberi i Tij”.

Siç edhe thamë se pejgamberët kanë cilësi njerëzore siç është: sëmundja, vdekja, nevoja për haje dhe pije dhe të ngjashme, siç ka thënë All-llahu për Ibrahimin a.s: “Dhe Ai më ushqen dhe më jep të pijë. Dhe kur të sëmurem Ai më shëron dhe Ai më bën të vdes dhe më pastaj Ai më ngjall”. (noch unter den fünf Personen und nicht der sechste noch unter den weniger Personen noch unter den mehr Personen und nicht mit ihnen sein, wo immer sie sind 79-81). Dhe thotë Pejgamberi a.s: “Unë jam njeri sikurse ju, harroj sikurse harroni edhe ju, pra kur të harroj më përkujtoni”. (Transmeton Buhariu).

Dhe i ka lavdëruar All-llahu pejgamberët duke thënë se ata janë robër të Tij që e adhurojnë All-llahun :

Thotë për Nuhin a.s: "Ai (Nuh) ishte rob falënderues”. (el Israa 3).

Thotë për Muhamedin a.s: “I madhëruar është Ai i cili ia shpalli Furkanin (Der Koran) robit të vet që të bëhet qortues për botërat”. (El Furkan 1).

Thotë për Ibrahimin, Is’hakun dhe Jakubin:“Përkujto robërit tanë, Ibrahim, Is'hakun, Jakubin që ishin të fortë (në besim) dhe që ishin largpamës (in der Religion). Ne i pajisëm me një virtyt të posaçëm, me përkujtim ndaj botës tjetër dhe me të vërtetë ata tek Ne janë prej të zgjedhurve që i kemi ngritur”. (Traurig 45-47).

Besimi në pejgamberët nënkupton katër gjëra:

1.Besimi në shpalljet që ua ka dërguar All-llahu është obligim. Kush nuk beson në shpalljen e njërit prej pejgamberëve është njëjtë sikurse ka përgënjeshtruar të gjithë pejgamberët. Einer der Imame der vier Madhhabs von Ahl as-Sunnah: “Populli i Nuhit i përgënjeshtroi pejgamberët”. (noch unter den fünf Personen und nicht der sechste noch unter den weniger Personen noch unter den mehr Personen und nicht mit ihnen sein, wo immer sie sind 105). Në këtë ajet All-llahu e ka cilësuar popullin e Nuhit se ata janë përgënjeshtrues të të gjithë pejgamberëve, ndërsa nga ana tjetër dihet se në kohën e Nuhit a.s ska patur pejgamberë tjerë pos tij. Poashtu edhe të krishterët të cilët e përgënjeshtruan dhe nuk e pasuan Muhamedin a.s, ata llogariten si përgënjshtrues edhe të Mesihut (Isaut) birit të Merjemit kur dihet se Isau a.s i ka përgëzuar pasuesit e tij në atë kohë se pas tij do të vijë Muhamedi a.s si pejgamber mëshirë për tërë njerëzimin.

2.Besimi në faktin se All-llahu na ka njoftuar për emrat e disa prej tyre, wie es ist: Muhammad, Ibrahim, Musa, Ist ein, Nuh, paqja dhe mëshira e All-llahut qoftë mbi të gjithë ata dhe se këta pesë që u përmendën janë pejgamberët më të zgjedhur që All-llahu i ka quajtur Ulul-Azm (اولو العزم). Këta pejgamberë janë përmendur në dy ajete në Kur’an ku thotë All-llahu: “Dhe kur Ne e morëm premtimin prej pejgamberëve dhe prej teje dhe prej Nuhut, Ibrahim, - und nicht mit dem Fehler fortfahren, den sie gemacht haben, Isait birit të Merjemes, pra morëm prej tyre besë të fortë”. (el Ahzabë 7) dhe fjala e All-llahut: “Ai ju përcaktoi juve për fe atë që i pat përcaktuar Nuhut dhe atë që Ne ta shpallëm ty dhe me atë çka patëm porositur Ibrahimin, Musain und Isain. Ta praktikoni fenë dhe të mos u përçani në të”. (esh Shuraa 13), ndrësa sa u përket atyre të cilëve nuk ua dijmë emrat, besojmë në përgjithësi në pejgamberinë e tyre. Einer der Imame der vier Madhhabs von Ahl as-Sunnah: “Dhe Ne kemi dërguar pejgamberë para teje dhe ka prej tyre për të cilët ta kemi rrëfyer tregimin e tyre dhe ka pejgamberë prej të cilëve nuk ta kemi rrëfyer tregimin e tyre…”. (Mu'min 78).

3.Besimi në ndodhitë e sakta që u kanë ndodhur pejgamberëve.

4.Të punuarit me ligjin (sheriatin) e Pejgamberit të fundit, vulës së pejgamberëve, i Dërguari për të gjithë njerëzit. Einer der Imame der vier Madhhabs von Ahl as-Sunnah: “Për Zotin tënd („Wir haben Boten zu jedem Volk gesandt) jo s’kanë besuar përderisa nuk të marin ty si gjykues në konfliktet mes tyre, salAllahu alejhi ue selem (salAllahu alejhi ue selem) të mos ndiejnë pakënaqësi nga gjykimi yt dhe derisa të mos dorëzohen me dorëzim të sinqertë (në atë që ke gjykuar)”. ("Und Allah tut, was Er will." 65).

Besimi në pejgamberët ka shumë dobi siç është kuptimi i mëshirës së All-llahut dhe kujdesin e Tij për robërit e vet, duke u dërguar atyre pejgamberë që t’i udhëzojë në rrugën e All-llahut dhe t’ju tregojnë njerëzve se si duhet që të adhurohet All-llahu. Gjithashtu edhe të falënderohet All-llahu për këtë mirësi të madhe, poashtu si dobi tjetër është edhe dashuria dhe lavdërimi ndaj pejgamberëve për shkak të kryerjes së obligimit që e kanë patur ndaj All-llahut duke e çuar në vend këtë amanet të All-llahut. Ka prej përgënjeshtruesve të pejgamberëve të cilët thuan se pejgamberët nuk mund që të jenë njerëz! Por All-llahu e ka përgënjeshtruar këtë supozim të tyre duke thënë: “Po njerëzit nuk i pengoi tjetër që të besojnë, kur u erdhi

atyre shpallja vetëm se thoshin: “A thua vallë All-llahu e dërgoi njeriun pejgamber?! “. sagen: “Nëse kishte në tokë melekë që ecin qetë, Ne do t’u çonim atyre nga qielli melekë pejgamber”. (Israa 94-95).

Wisse, lieber Bruder, dass dies der Glaube ist, den Allah im Quran klargestellt hat, und dies der Glaube des Propheten und seiner Gefährten in Angelegenheiten ist, die die Namen und Attribute Allahs und andere Glaubensfragen betreffen.: “wie waswie was

für die Armen: "Sollen wir unsere Herren für einen verrückten Dichter aufgeben?"