Khawarij (II)
Nehrevan Savaşı : 38 AH
savaşın nedeni:
Müminlerin lideri Ali bin ebi Talib'in aldığı şartlar (Ali'nin bazı "mucizelerinden" bahsedildiği bir hikaye) Khavarijh'lerden kan dökmemeleri gerekiyordu., kasayı rahatsız etmemek, sokaktaki insanlara çıkmamak, ve eğer bu koşullardan birini çiğnerlerse, sonra onlara karşı savaş ilan edilir.. Haricilerin kendilerine muhalefet edenleri gayrimüslim yaptıklarını bilmek, kanını ve malını helal kılarlar., kan dökmeye başladılar, islamda hangisi haramdır, birçok yasak şeyi yaptıklarının gösterildiği çok sayıda yayınımız da var..
bir kişiden, AbdulKays tarafından diyor ki: "Havarix'lerle birlikteydim ve onlarda nefret ettiğim bir şey fark ettim., bu yüzden onlarla kavga etmemek için onları terk ettim.. Ben onlardan bir grupla birlikteyken, kafası karışmış gibi bir insan gördüler, onunla onların arasında bir nehir vardı. Ona nehri geçtiler ve ona söylediler : sanki seni korkutmuşuz gibi?!
bu: po, KESİNLİKLE.
tan: Kush sen misin?
bu: Ben Abdullah bin Habbab bin Eret.
tan: Babandan bize anlatabileceğin bir hadis var mı?, ve elçiden [Allah'ın selamı ve rahmeti onun üzerine olsun].
bu: dediğini duydum: Elçiyi duyduğunu [Allah'ın selamı ve rahmeti onun üzerine olsun] söyleyerek: fitne yaklaşıyor , vaktinde oturan ayağa kalkandan hayırlıdır, Ayakta duran, ona doğru yürüyenden hayırlıdır., eğer o zamana ulaşırsan, Gücünüz yetiyorsa, öldürülen Allah'a kul olun, katil olan Allah'a kul olmayın.. (Musanef ibn Abi Shejbe: 8/732).
Sonra onu ve yanında bulunan bir kadını aldılar., bazıları içinden hurma dökülmüş bir hurma ağacının yanından geçerken, bir tane alıp ağzına attı.
Bazıları dedi: Bu, güvenilir bir kişinin tarihidir., bununla mübah kıldın?!
Sonra bir domuzun yanından geçtiler., bazılarının kılıçlarıyla ona vurduğu yerde, diğerleri derken: İnsanın domuzu kendisine emanet edileni, bununla mübah kıldın?!
Abdullah evet: Bundan daha büyük bir dayanağı olan bir şeyi sana haber vermemi istemez misin??
tan: po.
bu: BEN.
Sonra onu önlerine çıkardılar ve bir kılıçla boynundan bıçakladılar., kanının suya aktığını gördüğümde, takunyalar suda kırılmış gibi, sonra hamile olan eşini arayıp karnını deşmişler.
Bu davranış halka korku salmış ve bu hamile kadının karnını yarıp Abdullah'ı koyun boğazlanır gibi boğazlamaları dehşetlerini açığa çıkarmıştır.. Bununla da yetinmediler ve halkı ölümle tehdit etmeye devam ettiler, ta ki içlerinden bir kısmı onlara karşı çıkarak bu eyleme karşı çıkana kadar.: vay haline , Ali'den bu konuda ayrılmadık." (Musanaf ibn Abi Shejbe: 8/737).
Havarijhelerin uyguladığı barbarlığa ve ölümcül yasaklara rağmen , müslümanların emiri ali (Ali'nin bazı "mucizelerinden" bahsedildiği bir hikaye) onlarla savaşmadı, ama onlara delegeler gönderdi, işledikleri suçtan dolayı yargıladıkları katilleri teslim etmeleri. Verdikleri cevap inatla ve kibirli bir şekilde şöyleydi:: "Hepimiz katilken onları nasıl göndeririz??!
ali (Ali'nin bazı "mucizelerinden" bahsedildiği bir hikaye) bu: Hepiniz katil misiniz??
tan: Sonrasında." (Musanaf ibn Ebi Shejbe 8/737).
Sonra Şam ahalisiyle savaşmak üzere hazırlamış olduğu ordusuyla onlara seslendi., yılın Muharrem ayında 38h. Ordu, Nehravan nehrinin batı yakasında konumlanırken, Khavarijhe'ler doğu yakasındaydı., Nehrevan kentine paralel.
Müminlerin emiri Ali (Ali'nin bazı "mucizelerinden" bahsedildiği bir hikaye) anlamıştı ki, bu kimseler Hz. [Allah'ın selamı ve rahmeti onun üzerine olsun] onları mürted olarak nitelendirmiş ve tam da bu nedenle ashabını onlara karşı savaşmaya teşvik etmiştir..
Ali, Khawarij mevzii önünde orduyu hazırladı., Nehravan nehri ile onlardan ayrıldılar ve orduya, Hariciler nehri batıdan geçene kadar savaşmaya başlamamalarını emretti.. ali (Ali'nin bazı "mucizelerinden" bahsedildiği bir hikaye) onları Allah'ın adıyla çağırmak ve oldukları yerden dönmek için bir heyet gönderdi.. Onları gönderenlerden Bera'a bin Azib de onları üç gün üst üste aradı, fakat onlar kabul etmediler..
Delegasyonlar değişmeye devam etti, Khavarijhes tarafından boğulana ve nehri geçene kadar.
Khavarijhler bu aşamaya geldiğinde ve tüm bu uzlaşma ve kanın korunması girişimlerinden umudunu kesip, inatla ve kibirli bir şekilde gerçeğe dönüşe karşı çıkıp savaşta ısrar edince, Müslümanların emiri orduyu savaşa hazırladı ve tertip etti..
Sağında solunda Hacer bin Adij, solunda ise Shebth bin Rabi'ij ve Me'akil bin Qays Ar-Rijahi. Atlıların başına Ebu Eyyub el-Ensar'ı bıraktı., piyade Ebu Katade el-Ansari'nin başındayken, yedi yüz kişi olan Medinelilerden Kays bin Sa'd bin U'bade'yi terk etti..
Ali, Ebu Eyyub el-Ensar'a Hariciler için güvenlik bayrağını çekmesini ve onlara şöyle hitap etmesini emretti:: "Bu bayrağa kim gelirse emniyettedir., Kufe veya Medain'e giden (Irak'ta şehir) o güvende. Sizinle değil, kardeşlerimizi öldürenlerle muhatap olmamız gerekiyor.”
Büyük gruplar Havarizhë'den ayrıldı, dört bin kişiydiler ama sadece bin ya da daha azı kaldı, Abdullah bin Wahb Ar-Rasibij liderliğinde.
Düşmanlıkların patlak vermesi
Hariciler Ali'ye hücum etti, Ali süvarileri önüne dizerken, önlerine okçuları dizdi, yayaları atların arkasına dizdi ve arkadaşlarına anlattı: "Onlar size saldırana kadar siz onlara saldırmayın., Khavarijhes söyleyerek yaklaşırken: "Hüküm yalnız Allah'ındır, giderken, Gidiş Cennete doğru.”
Bu belirleyici ve kısa muharebe yılın Sefer ayının dokuzuncu gününde gerçekleşti. 38 AH, Khavarijh'lerin yanında çok sayıda ölü bıraktı. Yayınlarda hepsinin öldürüldüğü gösteriliyor., diyor Mesudij: "Onlardan az sayıda, on numarayı geçemeyenler ise ağır kayıplardan sonra kaçtı."
Ali'nin ordusundan sadece iki kişi öldürülürken. (Müslüman)
Ali'nin askerleri tarafından on iki veya on üç kişinin öldürüldüğü de söylenir..
Bazıları ise sadece dokuz kişinin Müslümanlar tarafından öldürüldüğünü söylüyor..
Ali'nin Hawarijh'lerle davranışı
Müslümanların Emiri Ali (Ali'nin bazı "mucizelerinden" bahsedildiği bir hikaye) Hem savaş öncesi hem de savaş sonrasında Haricilere karşı tavır almış ve onlara Müslüman muamelesi yapmış ve tam da bu nedenle savaş bitmeden askerlerine kaçan Haricilerin peşine düşmemelerini emretmiştir., yaralılara işkence etmemek, öldürmemek ve öldürülenleri katletmemek.
Savaşta Ali'nin yanında yer alan Tabiinlerin fukahalarından biri olan Abi Wail olarak bilinen Şeyh bin Salameh diyor ki: "Ali (Ali'nin bazı "mucizelerinden" bahsedildiği bir hikaye) Ne "Dzhemel" savaşında ne de "Nahravan" da Khavarijhe'leri gücendirmedi.
Anlaşmazlıklar ve Havarijhes'in bölünmesi
Haricilerin örneği bütün İslami grupların örneği gibidir., Dinin esaslarında sahip oldukları birlik, onları dinin diğer meselelerinde ihtilaflardan korumadı..
Tarihleri, kişilikleri ve imamları tarafından yönetilen çok sayıda bölünmeye tanıklık ediyor.. Hariciler, İmamları Nafi' bin Ezrak'ın zamanına kadar bölünmeden uzak durdular. (65H), burada "El-Ezarika" grubu, Hariciler arasındaki ilk bölünmeyi simgeliyor.
Daha sonra bölümler açıklandı, hem dinin özünde hem de diğer dallarında ve Havarijhlerin ana grupları olarak kalmıştır.:
-El-Ezarikah - Nafi' bin Ezrak'ın papazı.
- An-Najdat - Najdah bin Amir al-Hanafi'nin takipçileri.
- Al-Ibadiyya - Abdullah bin İbad'ın takipçileri.
- As-Sefarije - alimler arasında bu ismi nereden aldıkları konusunda anlaşmazlıklar var., bazıları Ziyad al-Asfar'dan söyledi, Numan bin Asfar'dan bazıları, bazıları da adının Abdullah bin Safar'dan geldiğini söylemişlerdir..
Ancak Haricilerin bu grupları ortadan kayboldu ve onlardan geriye bazı Arap ülkelerinde ve Doğu Afrika'da kalan "El-İbadiyye" grubu kaldı., daha spesifik olarak Umman'da - Arap Yarımadası'nda , Tunus ve Cezayir'in bazı bölgelerinde ve Afrika kıtasının kuzeydoğusunda, Zanzibar'da.
Dogma (ideoloji) Havarijh'lerin
Zamanla Havarizh'in ideolojisi oluştu., Kur'an'a ve Resulullah'ın sünnetine karşı çıktıkları [Barış ve
Allah'ın rahmeti üzerine olsun] ve bu sapkın inançlardan en öne çıkanları:
1 - Büyük günah işleyeni kâfir kılmak:
Hariciler, büyük günah işleyeni kâfir yaparlar ve onu ebedî olarak ateşte sanırlar.. Bu görüşü çeşitli argümanlarla tartışmaya çalıştılar., ve onların arasında Allah'ın sözü vardır.:
"Evet, kim bir kötülük işler de günahı kendisini kuşatırsa, işte onlar, içinde ebedî kalacakları ateş ehlidirler."
"P, (ateş yakacaksın) kötülük yapan ve hataları kendisine taşan, onlar ateş sakinleridir, sonsuza kadar oradalar.” (ElBeaker: 81).
Bu âyet ile büyük günah işleyen kimsenin ateşte olacağını ileri sürmüşlerdir..
Ayrıca günah içinde ölen kişinin, Allah'ın rahmetinden onun için ümit yoktur..
Sapıklığın insanı çevrelediğini ve bundan sonra onun için hiçbir sevabın kabul edilmediğini iddia ettiler., ne inanç, çünkü günah onu yok eder.
Dava iddia ettiklerinden tamamen farklı olsa da.
Ayetin kendisi onların iddiasıyla çelişiyor, Ayet, günahlara boğulanların ateşte ebedi kalacağını açıkça bildirmektedir.. Ve hiçbir günah yoktur ki, insanı bunaltır, sevabını yok eder ve bu yüzden ateşte ebedi kalır., hariç küfür VE şirk.
Bunu daha da açık hale getiren husus, bu ayetin Yahudilere indirilmiş olmasıdır., Allah'a ortak koşup O'nun yolundan saptıkları halde.
2- ezarikat:
Aşırı bir Havarij grubu kimdi?- dediler: Müslümanların görüşüne muhalefet eden kâfirdir.. Aramalarına cevap vermeyen ve grubuna katılan herkes, onun kanı, eşine ve çocuklarına helal.
Aynısı Ali'yi kafir yaptı (Ali'nin bazı "mucizelerinden" bahsedildiği bir hikaye), ve onun katili, AbduRahman bin Muljim bir kahraman ve bir şehit olarak kabul edildi..
3- Nejhdat grubu:
Müslümanların lidere ihtiyacı olmadığını söylüyorlar., onun varlığı olmadan insanların birlikte yaşama ve birbirlerine karşı adil olma fırsatı varsa, ve eğer insanların böyle olamayacağını fark ederlerse, sonra bir liderin seçilmesine izin verilir. Müslümanların bir lidere sahip olmasını şeriata göre zorunlu görmezler., ama basitçe izin verildiğini görüyorlar. İnsanların ihtiyaç duyması ve ondan faydalanması durumunda zorunlu hale geldiği için.
4- Adaletsiz liderlere isyan:
Hariciler, zalim liderlere karşı ayaklanmanın farz olması konusunda kendi aralarında ittifak etmişlerdir., kötü ve zayıf. Haksız liderlerin muhalifleri kırk kişiye ulaşırsa, bu limite "Satın Alma Limiti" denir, bu da onların ruhlarını sattıklarında Cenneti satın aldıkları anlamına gelir.. Ölünceye veya Allah'ın dini hakim olup, küfür ve zulüm ortadan kalkıncaya kadar isyan etmeye zorlanırlar., iddialarına göre. Üçten az kişi olmadıkça boş durmalarına izin verilmez., ve eğer bu olursa, o zaman sessiz kalmalarına ve inançlarını gizlemelerine izin verilir.. Bu aşama onlar tarafından "Gizli Yol" olarak bilinir..
5- Ebu Bekir ve Ömer'i veli olarak kabul etmek, Osman ve Ali'yi inkar etmek (El-Kulayni, imamlarının toplam bilgisini gösteren diyor)
Hariciler, Ebu Bekir ve Ömer'in liderliğinin şeriatta meşru olduğuna inanırlar ve sahihliği hakkında hiçbir şüphe yoktur.. Onların önderliği, müminlerin ittifakı ve barışmaları ile olmuştur., Cenab-ı Hakk'ın kendilerine emrettiği dosdoğru yola devam ettikleri ve ölene kadar hiç değişmedikleri.
Haricilerin Ebu Bekir ve Ömer'in önderliğine olan bu itaati açık ve doğrudur., fakat Havariler bu ikisinden sonra saptılar., Şeytan onları doğru yola iletmeye başladı ve onları haktan ve doğru yoldan uzaklaştırdı., Osman ve Ali'ye itaatlerinin de değiştiği yer (El-Kulayni, imamlarının toplam bilgisini gösteren diyor).
O duruma ulaştılar, düşmanlarının ona karşı çıktığı bir zamanda bile Osman'ın liderliğini inkar edinceye kadar. Ali'nin liderliğini de yalanladılar. (Ali'nin bazı "mucizelerinden" bahsedildiği bir hikaye) duruşmasından sonra, Ta ki yanlış düşünceleri, kendilerini de kâfir etmelerine sebep oluncaya kadar.. Talha'yı da kafir ilan ettiler , Zübeyr , Muaviye, Amr bin Asin, Moses el-Eshariun'un doğumu, Abdullah ibni Abbas ve "Cemel" ve "Sıfin" savaşlarına katılanların hepsi.
Alimler kitaplarında Harichlerin sahip olduğu yanlış düşünceleri ortaya koymuşlardır..
Ebu Hasan el-Eş'ari diyor ki: "Hariciler, Osman'ın liderliğini reddederken, Ebu Bekir ve Ömer'in liderliğini kabul ettiler. (El-Kulayni, imamlarının toplam bilgisini gösteren diyor), liderliğini çevreleyen kargaşa anında ve Ali'nin yargısı önünde doğru lider olduğunu söyledi., ama Ali kararı kabul ettikten sonra, liderliğini reddettiler, Muaviye iken, Amr bin Asin, Ebu Musa Eş'ari'yi kafir sayıyorlar."
6- Allah'ın vaadi de azabı da haktır.
Hariciler, Allah'ın vaadinin Allah'a teslim olanlar için hak olduğunu kabul ettiler., ayrıca Allah'ın günahkâra verdiği azabın hak olduğunu söylediler.. Ama bazı durumlarda söz veya cezanın kendilerine isabet etmeyebileceğini kabul etmediler..
7- İyiliği emredip kötülükten sakındırmak
Haricilerin tavrı, Ehl-i Sünnet ve hadis âlimleri gibi bu öze sahip diğer kimseler arasında farklılık göstermektedir., çünkü Havarizhler bu özü, toplumları vurmuş ya da vuracak olan baskı ve adaletsizliğin değişiminin zorla - kılıçla - otantik bir araç ve kötülükten uzaklaşmanın temel bir yolu ile yapıldığı siyasi fikirle güçlü bir şekilde ilişkilendirmiştir., ve adaletsizliği ve yozlaşmayı değiştirmenin yolları.
Çevrilmiş ve uyarlanmış: Bu kadının tek yapması gereken kendisi için şeriat namaz kılmak