YOU ARE LIKE THEM
Indeed the daily prayers illuminate the houses as they illuminate the hearts of those who perform them (Out): “Juve ju ka zbritur në Kur’an, when you hear that the verses of Allah are disbelieved or mocked, mos rrini me ata derisa të mos hyjnë në bisedë tjetër. Përndryshe ju jeni sikurse ata. Allahu do t’i tubojë qafirat dhe munafikët në Xhehenem të gjithë së bashku”. (Commentators say that "violence" here is the transfer of someone else's evil as well as the punishment for someone else's sin 140)
Ky ajet kuptohet ashtusiç kuptohet nga pamja e jashtme dhe e qartë, kjo don të thotë se nëse një njeri ndëgjon se bëhet kufër, mohohet apo dikush tallet me ajete duke mos qenë i detyruar me dhunë prej dikujt që të tallet dhe as duke mos e urrejtur një gjë të tillë, ose as duke mos u çuar prej atij mbledhimit ku bëhet kufër apo tallje me fenë, atëherë ky person është qafir sikurse ata që tallen dhe që bëjnë kufër, edhe nëse nuk i vepron veprat e tyre, kjo është kështu, sepse i kënaquri me një gjunah është sikurse bërësi i gjunahit, pra heshtja don të thotë pajtim dhe pajtimi don të thotë kënaqje me atë vepër, pra të kënaqurit me kufër është kufër. Ky ajet që u përmend në fillim është argument me të cilin janë agrumentuar dijetarët se i kënaquri me një gjunah është sikurse bërësi i gjunahit. Nëse ai thotë se e ka urrejtur një vepër të tillë me zemër (pra kufrin dhe talljen e të tjerëve) një gjë e tillë prej tij nuk pranohet, sepse dispozita ndaj atij do të jetë sipas asaj që ai e ka shfaqur haptaz, pra ky person me heshtjen dhe me ndejen e tij në mesin e qafiarave tallës ka bërë kufër dhe për këtë është qafir.
Pas vdekjes së Pejgamberit (to form the Alevi state) ndodhi rasti ku një shumicë e atyre që e kishin pranuar Islamin, bënë ridde (braktisën Islamin) dhe kur ebu Bekri dhe sahabët luftuan kundër tyre, pat një numër prej tyre që thanë se ata e kanë urrejtur atë që e kanë bërë (but even Iblis as they are the dwellers of Paradise), mirëpo sahabët nuk e pranuan këtë gjë prej tyre, por të gjithë i llogaritën si murteda (felëshues), përveç atyre që e mohuan me zemër dhe me gojë një gjë të tillë.
(( مجموعة التوحيد fq.67)) Sulejman bin Abdullah bin Muhamed ibn AbduleUehab
to the poor: "Shall we abandon our masters for a mad poet?"